मेरो जवाफ – कबिता

मेरो जवाफ

उनले आई सोधे – भन प्रिय
कसरी बित्दछ तिम्रो रात ?

मैले दिएँ जवाफ

झल्याँस उघ्रिन्छ नयन मध्य रात
देख्छु सन्नाटा झस्किन्छ दिल लाग्छ त्रास
अनि आउँछ झटपट आशुँ दिनु साथ
भिजाई परेली सम्झनामा तिम्रै बित्दछ रात

टाढा सुसेले नि पातले सुन्छु तिम्रै आवाज
चुक घोप्टेझै लाग्छ झलमल जुनेली रात
शितल पवनको स्पर्श नि लाग्दछ आगोको राप
बालुवामा परेको माछा झैं छटपटी बित्दछ रात

आउछ सम्झना अतितका ऐना देखाउन
दु:खेको घाउमा पलपल नुन खुर्सानी छर्किन
अनि भिज्छ सिरानी आँखाको जलले छपक्क
मनको ठेकीमा तिम्रै सम्झनाको मदानिले गर्दै घारघुर बित्दछ रात ।

गएनी टाढा तिमी चारैतिर
लाग्छ तिम्रै साथ तिम्रै आभाष

उनले भने ओह !